تنها

من از یه نفر حرف قشنگی شنیدم که می گفت:

آدما جفت جفت آفریده میشدن و از اول زندگی تا آخرش با هم زندگی می کردن

ولی وقتی آدمو هوا از بهشت رونده شدن و به زمین اومدن دیگه نسلهای بعد

هرکدوم جفت خودشونو گم کردن و باید دنباله عشق خودشون روی این دنیای

خاکیه بزرگ بگردن که بعضیا عشقشونو پیدا میکنن و تا آخر عمرشون عاشقونه

زندگی میکنن و بعضیا هم نمیتونن جفتشونو پیدا کنن و تا آخره عمرشون تو

حصرت عشقشون میمونن