تنها

اگر می خواهی احساس ثروتمند بودن و توانگری کنی، چیزهایی را به خاطر بیاور که پول قادر به خریدن آنها نیست: با پول می توانی همسری زیبا داشته باشی اما عشقی زیبا هرگز، می توانی خانه ای مجلل داشته باشی اما آرامش هرگز، می توانی کتابخانه ای مجهز داشته باشی اما علم هرگز، می توانی تخت خوابی رویایی داشته باشی اما خواب راحت هرگز..

زندگی چون قفس است، قفسی تنگ پر از تنهایی، و چه خوب است دم غفلت آن زندان بان، و سپس بال و پر عشق گشودن، بعد از آن هم پرواز..

به چشمی اعتماد کن که به جای صورت به سیرت تو بنگرد و دستی را بپذیر که بازشدن را بهتر از مشت شدن بلد باشد!

دل که رنجید از کسی خرسند کردن مشکل است شیشه بشکسته را پیوند کردن مشکل است.

چه ساده بودم
آن هنگام که می پنداشتم
ترکیدن بادکنک آبی من،
ناگوارترین حادثه ی عالم است!

قسم به عشقمون قسم همش برات دلواپسم قرارنبود اینجوری شه یهو بشی همه کسم راستی چی شد چه جوری شد اینجوری عاشقت شدم اینکه می گم تقصیر توست شاید به این خاطره که کم کنم از جرم خودم..

می دونی Love is your face یعنی چی؟ یعنی جمالتو عشقه!

گر نرخ بوسه را لب جانان به جان کند، حاشا که مشتری سر مویی زیان کند!

ز درد عشق تو با کس حکایتی که نکردم، چرا وفای تو کم شد؟ شکایتی که نکردم..

غیر از غم عشق تو ندارم غم دیگر، شادم که جز این نیست مرا همدم دیگر..

چه کسی می داند، که تو در پیله خود تنهایی؟ چه کسی می داند، که تو اکنون پی یک روزنه در فردایی؟ پیله ات را بگشای! تو به اندازه پروانه شدن خلق شدی، از برای پرواز، کِی برون خواهی رفت؟ پیله ات را بگشای..

بر خاک بخواب مهربان، تختی نیست، آواره شدن حکایت سختی نیست. از لغزش اشک های خود فهمیدم، لبخند همیشه راز خوشبختی نیست..

اکثر ما نه به خاطر یافتن فردی کامل، بلکه به خاطر کامل دیدن یک فرد نا کامل عاشق می شویم..

دو تا گل بگیر دستت، یکی دست راست و یکی دست چپ. ولی من گل وسطی رو بیشتر دوست دارم!

اسمتو خط نزدم از دفتر خاطره هام، آخه هنوز هر جا باشی عزیزترینی تو برام..

تقدیم به تو که وقتی زبان می گشایی، رگ های فروبسته ی هزار پرسش بی امانم را پاسخ می گویی و هجوم بی امان نفس هایت، دفتر پر برگ ندانسته های اندیشه ام را صفحه به صفحه بر باد می دهد. ای آشنا! با من سخن بگو..

هیچ وقت شعار نداده ام، که به زور باید لبخند زد! بعضی وقت ها باید تا نهایت آرامش گریست، آن گاه است که تبسمی میهمان لبانت می شود که زیبا تر از رنگین کمان بعد از باران است..

عشق مهمانی مودب است که ورودش را با ضربه های قلب اعلام می کند!

عشق مثل آبه، می تونی توی دستات قایمش کنی، اما آخرش یه روز دستتو وا می کنی می بینی نیست! قطره قطره چکیده بی اینکه بفهمی.. فقط احساس می کنی کمی دستات نمناکن. این همون رطوبت خاطره هاست که بر جای مونده..

سلام. خوش آمدی. هرچند خیلی دیر شده. فقط قبل از وداع همیشگی، بیا اینجا مقابلم بنشین، می خواهم یک دقیقه سکوت کنیم. به احترام تمام لحظه هایی که در انتظار پاسخ تو مردند..